"Jej opowieść o Shim Chong" t.1, Seri, Biwan

Wydawnictwo: Waneko

Rok wydania: 2025

Gatunek: dramat, romans

Motywy: bieda, przemoc, historia,  losy kobiet w społeczeństwie feudalnym, dworskie życie, miłość damsko-damska

„Jej opowieść o Shim Chong” (historia: Seri, ilustracje: Biwan) to komiksowa adaptacja klasycznej koreańskiej historii o Shim Chong pochodzącej najprawdopodobniej z XVIII wieku – żebraczce, córce niewidomego mężczyzny, która złożyła siebie w ofierze, by jej ojciec mógł odzyskać wzrok. Autorki komiksu skupiły się na wątku relacji, która połączyła nastoletnią dziewczynę z nową żoną kanclerza, która w oryginalnej historii chciała złożyć za nią ofiarę z 300 worków ryżu i ją adoptować.

Pierwszy tom komiksu skupia się na przedstawieniu głównych postaci, a jego fabuła przepełniona jest głównie smutkiem i goryczą, panuje w niej mocno przygnębiająca atmosfera. Czytelnik poznaje piętnastoletnią, główną bohaterkę, która chwyta się każdego sposobu, by utrzymać siebie i niewidomego ojca. Pewnej nocy, w przeddzień ślubu kanclerza Janga, kiedy zdesperowana i przytłoczona swoim ciężkim losem modli się do niebios o śmierć, dostrzega dryfującą w wodzie kobietę zdającą się dzielić to samo życzenie. Chong ratuje piękność,  która okazuje się być młodą narzeczoną podstarzałego urzędnika, wydaje się, że to właśnie ten moment doprowadza do splecenia się ze sobą losów obu kobiet – doświadczonej przez życie, prostej żebraczki i delikatnej, wykształconej panienki, która z niezrozumiałych dla Chong powodów zaprasza ją do swojego życia.

Pierwszy tom „Jej historii o Shim Chong” mocno mnie zaintrygował. Historia rozgrywa się w czasach feudalnych i z ogromną ciekawością śledziłam wątki związane z życiem kobiet w tamtych czasach. Komiks skupia się na historii bohaterek żyjących w dwóch przeciwległych sobie światach – świecie prostych, niemal prymitywnych ludzi żyjących w skrajnej biedzie oraz wysublimowanym, ale pełnym obłudy świecie postaci prowadzących dworskie życie. W obu tych światach los kobiety nie jest godny pozazdroszczenia. W pierwszym czekają na nie głód, nierzadko przemoc fizyczna i społeczny ostracyzm. W drugim kobieta często jest pozbawiana prawa do decydowania o sobie, zostaje ozdobą męża, ubezwłasnowolnionym symbolem jego społecznego statusu. Choć w tym tomiku czytelnik jest świadkiem głównie fizycznego i emocjonalnego cierpienia Chong, to nie trudno zauważyć, że również żona kanclerza - mimo swojej pozycji społecznej - nie jest szczęśliwa w złotej klatce, do której trafiła z powodu zaaranżowanego zamążpójścia.

„Jej historia o Shim Chong” to komiks z gatunku girls love, czyli miłości damsko-damskiej, ale w pierwszym tomiku ten motyw jest tak subtelnie zaznaczony, że niemal niewidoczny. Mamy kilka scen, w których Chong z podziwem patrzy na piękną żonę kanclerza i kilka, w których jej zachowanie doprowadza główną bohaterkę do rumieńców, ale wynika to raczej z zakłopotania żebraczki niż z powodu jakiegoś głębokiego uczucia, które żywi do kobiety, którą dopiero poznała.  Historia jest przedstawiana z perspektywy Chong, więc trudno określić, jakie uczucia tak naprawdę żywi do niej żona kanclerza, która zaprosiła obdartą  piętnastolatkę do swojego domu i traktuje ją z ogromną szacunkiem i sympatią, mimo tego, że jest żebraczką.  Jestem ciekawa, w jaki sposób losy tych dwóch postaci rozwiną się w dalszych tomikach i jak zakończy się ich historia, która od pierwszego tomiku zdaje się być naznaczona tragizmem.

"Ostatni telefon" Lee Su-yeon

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 352

Rok wydania: 2025

Gatunek: powieść psychologiczna

Motywy: samobójstwo, śmierć, żałoba, przemoc rówieśnicza, mobbing, przemoc psychiczna, depresja, realizm magiczny

 

„Ostatni telefon” autorstwa Lee Su-yeon to wyjątkowa powieść, w której fabuła skupia się na wątkach samobójstwa, depresji oraz żałoby. To niezwykle przejmująca powieść psychologiczna z elementami realizmu magicznego, w której według mnie Lee Su-yeon w niezwykle delikatny i empatyczny sposób porusza bardzo trudne i bolesne dla wielu tematy bezpośrednio związane z problemami społecznymi, z którymi borykają się Koreańczycy.

Fabuła powieści koncentruje się na prowadzącej Centrum Autopsji Psychologicznej Ji-an, której praca polega na badaniu możliwych przyczyn odebrania sobie życia, wspieraniu rodzin i bliskich zmarłych, którzy zgłosili się do niej po badanie, a także opracowywaniu procedur mających przeciwdziałać samobójstwom. Na powieść składa się sześć rozdziałów, w których czytelnik śledzi losy różnych postaci, które muszą poradzić sobie ze stratą bliskich im osób. Cztery rozdziały -„Zakaz piętnowania”, „Brak wskazań do oskarżenia”, „Dwie twarze”, „Coś ważniejszego niż prawda” – skupiają się na motywie poszukiwania odpowiedzi na pytanie, dlaczego bliski przedstawionego w rozdziale bohatera się zabił oraz na ukazaniu jak samobójcza śmierć wpłynęła na osobę zgłaszającą się do Ji-an w celu dokonania autopsji psychologicznej.  W rozdziale „Gdy na dobre upadniesz” pisarka oddała głos postaci, która miała za sobą nieudaną próbę samobójczą, a ostatni rozdział skupia się na procesie żałoby oraz trudnych relacjach rodzinnych bohaterki, która w wypadku straciła ukochanego ojca.

„Ostatni telefon” to przejmująca historia, która do głębi mnie poruszyła. Koreańska pisarka z ogromnym wyczuciem i niezwykłą dozą delikatności napisała opowieść, która skupia się na bardo trudnej kwestii jaką jest samobójstwo, a także na czynnikach społeczno-psychologicznych, które mogą do niego doprowadzić. Bardzo podobało mi się to, że Lee Su-yeon w swojej książce oddała głos zarówno ofiarom, jak i ich bliskim. To, że ukazała ból osób decydujących się na tak desperacki krok, jak odebranie sobie życia i ból ludzi, którzy  zostali po tej stronie i nie mogą pogodzić się z tym, że nie zauważyli w porę, że coś niedobrego dzieje się z drogimi im osobami.  

Uważam, że ta powieść - mimo, że koncentruje się na tragicznym i bolesnym głównym wątku – niesie w sobie w gruncie rzeczy pozytywny przekaz i może przyczynić się szerzenia świadomości na temat samobójstw, a zwłaszcza zwiększać świadomości dotyczącą czynników wpływających na podejmowanie prób targnięcia się na swoje życie. Ta powieść uczy jak ważna jest uważność oraz otwartość na drugiego człowieka oraz umiejętność mówienie o emocjach - bo czasem pierwszym krokiem by komuś pomóc jest jego uważne wysłuchanie. Bardzo pozytywnym elementem tej powieści jest również to, że pisarka normalizuje w niej kwestię korzystania z pomocy psychologicznej.

„Ostatni telefon” to pod wieloma względami trudna lektura (zwłaszcza pod kątem emocjonalnym), jednak bardzo się cieszę, że ją przeczytałam. Bo mimo skoncentrowania się na wątku śmierci i ogromu ukazanego w książce emocjonalnego cierpienia bohaterów, jest to książka o nadziei i procesie leczenia emocjonalnych traum, opowieść, która pokazuje, że żałoba po naszych ukochanych, choć jest niezwykle bolesna, nie trwa wiecznie.

 

Współpraca barterowa z wydawnictwem Albatros

 

 

„Odrodzona jako czarny charakter w grze otome, gdzie wszystkie ścieżki prowadzą do złego zakończenia” tom 1, Nami Hidaka, Satoru Yamaguchi

wydawnictwo: Waneko

Rok wydania:2021

Gatunek: fantasy, romans

Motywy: isekai, alternatywna rzeczywistość, magia, gra otome, wcielenie się w postać czarnego charakteru, szkoła, przyjaźń, dworskie życie, odwrócony harem

„Odrodzona jako czarny charakter w grze otome, gdzie wszystkie ścieżki prowadzą do złego zakończenia” to manga isekai będąca adaptacją trzynastotomowej light novel o tym samym tytule , która przenosi nas do świata gry otome „Fortune Lover” przypominającego nieco średniowieczną Europę, w której występuje magia. Główna bohaterka, po tym jak zmarła tragicznie w prawdziwym świecie w wieku 17 lat, odrodziła się w uniwersum gry jako księżniczka Catarina Claes – czarny charakter, którego wszystkie ścieżki rozgrywki prowadzą do śmierci lub wygnania.

Główną bohaterkę poznajemy, kiedy jako ośmioletnie dziecko uderza się w głowę i odzyskuje wspomnienia z poprzedniego życia. Catarina postanawia za wszelką cenę uniknąć tragicznego finału i, wykorzystując swoją wiedzę o grze, obmyśla plan, który ma umożliwić jej przetrwanie.

Pierwszy, liczący 7 rozdziałów tom mangi skupia się na ukazaniu przygód starającej się nabyć przydatne w przyszłości umiejętności Catarinie, która w trakcie dzieciństwa poznaje główne postacie gry i nawiązuje z nimi relacje, którym bardzo daleko do tych, które łączyły antagonistkę z pierwowzoru „Fortune Lover”. Fabuła  tego tomu obejmuje w sumie 7 lat życia Catriny i zamyka się w momencie, w którym kończy ona 15 lat i wybiera się do szkoły magii, gdzie ma spotkać główną bohaterkę gry i rozpocząć właściwą część rozgrywki, która według posiadanej przez nią wiedzy może skończyć się dla niej tylko tragicznie.

„Odrodzona jako czarny charakter w grze otome, gdzie wszystkie ścieżki prowadzą do złego zakończenia” to przyjemny i zabawny w odbiorze komiks oparty na motywie isekai oraz odwróconego haremu. Catarina to niesamowicie pocieszna dziewczynka, której pomysły oraz nietypowe zachowanie nie raz doprowadziły mnie do śmiechu. Główną bohaterkę w finale tego tomu otacza wianuszek interesujących postaci wydających się być pod urokiem żywiołowej księżniczki - czy to jednak wystarczy, by umknąć czekającemu na nią tragicznemu przeznaczeniu? Czytelnik przekona się sięgając po kolejne części komiksu.

„Góry śpiewają” Nguyễn Phan Quếmai

Wydawnictwo Albatros

Liczba stron: 463

Rok wydania: 2025

Gatunek: powieść historyczna 

Motywy: Wietnam, wojna wietnamska, Wielki Głód, reforma rolna, okupacja, okrucieństwo, śmierć, cierpienie, miłość, głębokie więzi rodzinne, wietnamska kultura

 

„Góry śpiewają” Nguyễn Phan Quế Mai to przepięknie napisana, niesamowicie wzruszająca opowieść rozgrywająca się na tle gwałtownej historii Wietnamu.

Głównymi bohaterkami tej sagi rodzinnej są babcia i wnuczka. Hanoi, rok 2012, pięćdziesięciodwuletnia Hương  z rozrzewnieniem wspomina swoją babcię Diệu Lan, która opiekowała się nią w ciężkich czasach wojny amerykańsko-wietnamskiej i opowiedziała jej pełną bólu i cierpienia, ale i miłości oraz poświęcenia historię ich rodziny.  Modlitwa przy rodzinnym ołtarzyku dla zmarłych staje się impulsem, który wywołuje u Hương wspomnienia z czasów, kiedy jej najbliżsi walczyli na wojnie, a ona sama znalazła się pod czułą opieką doświadczonej przez los Diệu Lan.

Wywodząca się z zamożnej rodziny Trầnów Diệu Lan snuje historię obejmującą okres francuskiego protektoratu, okupacji japońskiej, Wielkiego Głodu, rewolucji, a także reformy rolnej – każde z tych wydarzeń głębokim piętnem odbiło się na losach rodziny bohaterek powieści. W przejmującej, wypełnionej tragediami i śmiercią, ale i głęboką wiarą w zmianę losu historii Trầnów odbite zostają losy obywateli Wietnamu, którzy tracili swoich bliskich w trakcie japońskiej okupacji, klęski głodu, brutalnej wojny czy padali ofiarą polityki. „Góry śpiewają” to z pozoru historia jednej rodziny, ale jej losy symbolizują wypełnione trudami życie milionów Wietnamczyków.

Powieść Nguyễn Phan Quế Mai to utwór poruszający trudną tematykę. Na kartach tej powieści czytelnik zderzy się z cierpieniem, głodem i ludzkim okrucieństwem, z brutalnymi opisami wojennymi. Tragiczne losy rodziny Diệu Lan głęboko poruszają, a fakt, że są inspirowane rzeczywistymi doświadczeniami obywateli Wietnamu w latach 1930-1980 nadaje całej opowieści dodatkowej głębi – sprawia, że fikcja literacka staje się medium, dzięki któremu pisarka przekazuje  światu burzliwą historię swojego kraju, ale oddaje również w niej piękno wietnamskiej kultury.

„Góry śpiewają” to według mnie wyjątkowa powieść z kręgu literatury azjatyckiej, która przybliża polskim czytelnikom raczej mało znaną nam historię Wietnamu. To opowieść bolesna i na wskroś przejmująca, ale jednocześnie mająca pozytywne przesłanie. To piękna historia o więzach rodzinnych, matczynej, bezgranicznej miłości, o determinacji i niegasnącej nadziej. Opowieść o zniszczeniu, ale także o odrodzeniu i wybaczaniu.

Lektura powieści Nguyễn Phan Quế Mai była dla mnie wyjątkowym doświadczeniem. Były w tej książce fragmenty, które doprowadzały mnie do łez i wywoływały niemal fizyczny ból i były takie, które sprawiały, że czułam radość. Z niesłabnącą ciekawością śledziłam historię Diệu Lan i jej wnuczki, a także poznawałam elementy wietnamskiej kultury.  

Jeżeli lubicie sięgać po literaturę azjatycką, to uważam,  że koniecznie powinniście sięgnąć po ten tytuł.

 

Współpraca barterowa z wydawnictwem Albatros